اتوماتیک کردن مدیریت و ساخت کاربران

ساخت User Accounts ها فرآیندی است که بار کاری مدیران شبکه را افزایش می دهد. با توجه به مطالبی که در بالا ذکر شد، می توان به راحتی تمام اعمال مدیریتی مربوطه را انجام داد اما آن روش، روش کارا و مناسبی برای مدیریت کاربران نیست. اغلب در بین کاربران یک دامین ویژگی های مشابهی وجود دارد همانند امکان logon کردن در ساعات مشخص شده. در زمان ساخت یک user جدید می توان به سادگی از گزینه کپی کردن کاربر به جای ساخت یک کاربر جدید استفاده کرد. از زمان Windows NT 4.0، مفاهیم User Templates در ویندوز پشتیبانی می شد.

User Template یک کاربر ساخته شده و آماده شده است که برای ساخت کاربر جدید از آن استفاده می شود. برای آنکه با این کاربر logon صورت نگیرد معمولا آن را Disable می کنند. پس از انجام این کار، اطلاعاتی از روی کاربر قدیم (Template) به کاربر ساخته شده کپی می شود که در هر زبانه به این صورت است:

۱- General : هیچ اطلاعاتی کپی نمی شود.

۲- Address : کدپستی، شهر، کشور کپی می شود اما آدرس کپی نمی شود.

۳- Account : ساعت های logon، کامپیوتر هایی که می تواند Logon کند، تاریخ انقضای اکانت و Account Options کپی می شوند.

۴- Profile : قسمت های profile path، logon Script و Home Drive و Home Folder Path کپی می شوند.
۵- Organization: قسمت های دپارتمان، کمپانی و مدیر کپی می شوند.

۶- Member of : گروه ها کپی می شوند.

تذکر: علاوه به مواردی که به صورت عادی در کنسول Active Directory Users & Computers موجود است، گزینه ها و موارد پر کاربرد دیگری نیز در دسترس است که برای دسترسی به آن ها باید از منوی View گزینه Advanced Features را انتخاب کرد. در این صورت گزینه هایی همانند Assitant و یا Employee ID نیز در دسترس خواهند بود که برخی از آن ها نیز کپی می شوند.

مفاهیم مربوط به  DN, RDN , CN

DN دقیقا مشابه یک مسیر برای اشیاء اکتیو دایرکتوری است. همانطور که با استفاده از مسیر c:texta.txt می تواند به فایل متنی رسید، DN یک روش مناسب تر برای رسیدن به اشیاء است. هر چند DN بسیار متفاوت از آن مثال است. هر شیء دارای یک DN یکتا خود است.

یک DN با شئ شروع می شود و به top level domain name ختم می شود. همانطور که پیش تر اشاره شد CN یا common name معرف شیئ است. OU معرف organizational unit است و DC معرف Domain Component.

قسمتی از DN که پیش از اولین OU است RDN یا relative distinguished name گفته می شود. از آنجایی که DN باید یکتا باشد RDN باید در دربرگیرنده (container) خود یکتا باشد. در این خصوص در آینده بیشتر توضیح داده می شود.